انجمن علمي هنرهاي تجسمي ايران در نظر دارد همچون سنوات گذشته در اول اسفند ماه ۱۳۹۸، ششمين همايش ملي خود را تحت عنوان «مباني نظري هنر متعهد در ايران معاصر » در راستاي توسعه مباحث نظري هنر همسو با تحولات فرهنگي و دانش فني كشور برگزار نمايد. اين همايش با ايجاد فضاي تعاملي ميان صاحب نظران، اساتيد و محققان حوزه هنرهاي تجسمي و بينا رشته اي به موضوعات مرتبط با هنر متعهد در دوره معاصر مي پردازد. و در اين راستا توجه به پژوهشهاي علمي و ميان رشته اي در اين حوزه، با بهره گيري از روشهاي نوين دانشگاهي مورد نظر خواهد بود.
با در نظر گرفتن اين موضوع كه هنر در ادوار مختلف تاريخ، بازتاب دهنده جريانات فكري و انديشه هاي سياسي -اجتماعي، مذهبي، اقتصادي، فرهنگي-هنري و غيره مي باشد، عامل زمان مي تواند نقشي اساسي در بنيانهاي فكري يك جامعه و تغييرات منتج شده از آن ايفا كند. تغييراتي كه به تبع آن، هنر معاصر هر دوره متأثر از آن و انعكاس دهنده آن است. جامعه معاصر ايران نيز در دهه هاي اخير دچار تحولات و تغييرات بنيادي فكر، باوري، اجتماعي و فرهنگي شده كه بنيانهاي نظري هنر را دچار چالش كرده است. مفاهيم مبارزه و تغييرخواهي بنيادين در نظام سياسي و اجتماعي و فرهنگي كشور در سالهاي پيش از انقلاب اسلامي، دغدغه اصلي در ميان قشر متفكر، روشنفكر و جامعه ايراني شد. پس از انقلاب نيز، در سالهاي دفاع مقدس و پس از آن مسئله وفاداري به آرمانهاي انقلاب همچنان مطرح بوده و جريان هنر متعهد ايران را شكل داده است. مشخصات اصلي هنر متعهد، آرمان خواهي، عدالت خواهي، ظلم ستيزي، هويت مداري، بومي گرايي، استقلال طلبي، باور مداري و ارزش هاي والا مي باشد. اينگونه هنر متعهد به صورتها و مضامين و محتواهاي مختلف به ظهور نشست و هركسي از ظن خود يار آن شد. از اين رو رويكرد هنرمتعهد چه به عنوان بازتاب دهنده تغييرخواهي، و چه به عنوان جذب مخاطب براي پيوستن به جريانات فكري و باوري يكي از مباحث قابل تأمل مي باشد كه اين همايش بر آن متمركز خواهد شد.تا با ارائه به روز ترين نتايج پژوهشهاي نظري و با به كارگيري روش هاي نوين پژوهشي به مسئله هنر متعهد ايران معاصر و مفاهيم مستخرج از آن بپردازد.
محورهاي همايش:
هنر انقلاب:
هويت گرايي:
مطالعات زنان:
محيط زيست:
آموزش:
بازخوردهاي جهاني: