توسعه پايدار به معني تلفيق اهداف اقتصادي، اجتماعي، زيست محيطي براي حداكثرسازي رفاه انسان فعلي، بدون آسيب به توانايي هاي نسل هاي آتي براي برآوردن نيازهايشان مي باشد.
در پايداري، سه جنبه اقتصادي، اجتماعي، زيست محيطي با هم به طور كامل در تعامل هستند و اغلب محققان در اين سه جنبه اصلي پايداري را بررسي مي كنند:
با توجه به اينكه چشم انداز بيست ساله كشور، دستيابي به توسعه پايدار مي باشد، مركز راهكارهاي دستيابي به توسعه پايدار در راستاي اهداف اصلي خود كه همان «ارتقا سطح فرهنگ عمومي جامعه به منظور دستيابي به توسعه پايدار» مي باشد، با همكاري دانشگاه ها و دستگاه هاي اجرايي كشور اقدام به برگزاري «چهارمين همايش بين المللي توسعه پايدار» نموده است.
1) مهندسي عمران و توسعه پايدار
1-1) مهندسي سازه هاي هيدروليكي و دريايي
2-1) مهندسي محيط زيست و آب و فاضلاب
3-1) مهندسي آب و مديريت منابع آب
4-1) مهندسي حمل و نقل و ترافيك
5-1) مهندسي مكانيك خاك و پي
6-1) مهندسي راه و ترابري
7-1) مهندسي زلزله
2) مهندسي معماري و توسعه پايدار
1-2) مطالعات معماري ايران
2-2) هنرهاي ساخت و معماري
3-2) معماري منظر و توسعه پايدار
4-2) انرژي معماري و طراحي صنعتي
5-2) تكنولوژي معماري و توسعه پايدار
6-2) معماري داخلي و طراحي فضاهاي آموزشي
7-2) مرمت و احياي ابنيه سنتي و بناها و بافتهاي تاريخي
3) مهندسي شهرسازي و توسعه پايدار
1-3) حمل و نقل شهري پايدار
2-3) امنيت و اقتصاد شهري پايدار
3-3) مديريت بافت هاي فرسوده شهري
4-3) طراحي و مديريت شهري نوين و پايدار
5-3) محيط زيست، جامعه و فرهنگ شهري پايدار
6-3) برنامه ريزي و آمايش سرزمين، آب و هوا شناسي
7-3) ارائه الگوهاي توسعه و مديريت شهري پايدار در ايران اسلامي