اولین همایش ملی ارتباط علوم انسانی، تولید و صنعت

اولین همایش ملی ارتباط علوم انسانی، تولید و صنعت

طي سه دهۀ اخير، ضرورت ارتباط هرچه بيشتر و مؤثرتر مجامع علمي و پژوهشي با صنايع و سازمان­ها بيش از پيش آشكار و مورد تأكيد واقع شده است؛ تا جايي كه صاحب‏نظران، وضعيت كنوني را انقلاب دوم دانشگاه‏ها و پژوهشگاه­ها مي‏نامند،كه طي آن مراكز علمي بايد فراتر از كاركرد‏هاي سنتي آموزش و پژوهش، كارآفرين باشند و با گستره‏اي وسيع‏تر از دانشجويان و فارغ‏التحصيلان خود ارتباط و تعامل سازنده برقرار كنند. علي­رغم آنكه محققان تعامل دوسويه صنعت و مجامع علمي را عامل زنده نگه­داشتن روحيه تحقيق و پژوهش و نوآوري از يكسو، و ارائه افق­هاي جديد براي صنعت از سوي ديگر مي­دانند، متاسفانه اين پيوند خصوصاً ميان علوم انساني و صنعت در تمام جوامع و بالاخص در جوامع درحال توسعه، همچون كشور ما به خوبي صورت نگرفته است.

درسالهاي اخير باپيگيري سياست­ها و برنامه­ هاي توسعه علمي، خوشبختانه شاهد رشد قابل توجه توليدات علمي در كشور بوده ­ايم، ولي آنچه كه ميتواند اين رشد رابه توسعه پايدار كشور گره زده وموجب پويايي و اثربخشي مؤسسات علمي شود، بكارگيري و تجاري‌سازي دستاوردهاي علمي درجهت تعالي ورفاه جامعه است. تعاملات فعال، سازنده و هم ­افزاي مراكز علمي ـ پژوهشي با محيط پيرامون به طورعام، و صنعت به طورخاص، يكي از مباني توسعه اين مراكز و مطالبات جامعه از اين نهاد پيچيده و سرنوشت‌ساز است.

متاسفانه عوامل متعددي از جمله تفاوت­هاي ماهيتي اين دو حوزه، و همچنين نظام­هاي انگيزشي متفاوت حاكم براين دو نوع سازمان سبب رشد و توسعه هر دو حوزه بدون تعامل متقابل آنها شده، و گسست عميقي را دامن زده است كه منجر به بي­مفهومي و ركود كاركرد هر دو حوزه و حتي بعضاً افزايش آثار زيان‌بار آنها براي جامعه انساني شده ­است.

پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، بنا به يكي از اهداف خود در چشم‏انداز آتي، كه «پاسخگويي به نيازهاي علمي و فناورانۀ جامعه و تعامل سازنده در عرصه ملي، منطقه­اي، آسيايي و جهاني» است، و پس از برگزاري موفق «جشنواره پايان‌نامه هاي برتر علوم انساني در زمينه توليد و اشتغال» در اسفندماه 96، رسالت دارد تا در جهت ابقاي اين پيوند حياتي اهتمام ورزد. همچنين با توجه به نامگذاري سال 1397 به نام «سال حمايت از كالاي ايراني»، بايد توجه داشت كه اين شعار به معناي دقيق و عميق خود خواستار ارتباطي مستحكم‌تر ميان انسان ايراني و صنعت ايراني است و يكي از مهم‎ترين حوزه‌هاي دانشي كه مي‌تواند به بررسي، تحليل و ارتقاي اين رابطه ياري رساند علوم انساني است. براين اساس پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، در راستاي اهداف والا و ظرفيت بي­بديل خود در حوزه علوم انساني، در نظر دارد گام نخست را در مسير اين پيوند، با برگزاري نشست­هاي علمي و عملياتي با پيشكسوتان و متخصصان حوزه علوم انساني و صاحبان صنايع و سازمان­هاي پيشرو و موفق در سطح كشور و همچنين برپايي «همايش ملي ارتباط علوم انساني، توليد و صنعت» بردارد، تا ضمن كشف و شناسايي پتانسيل­هاي موجود در هر دو حوزه و معرفي الگوهاي موفق در پيوند اين دوحوزه، به راهكارهايي براي تعامل پربار حوزه علوم انساني و صنعت دست يابد.

 

 

  محورهاي همايش:

 ارزيابي انتقادي و تحليل

مطالعات تطبيقي و برون مرزي

بررسي چالش ها و موانع

بررسي امكان ها و ظرفيت سنجي

ارائه راه كارهاي علمي، فني، بومي

در خصوص ارتباط حوزه هاي مختلف علوم انساني (حقوق، علوم سياسي، تاريخ، اقتصاد، مديريت، علوم اجتماعي، فرهنگ، روان شناسي، اخلاق، علوم تربيتي) با توليد و صنعت

 

محورهاي فرعي همايش ملي " ارتباط علوم انساني، توليد و صنعت "

محورهاي حقوق،تاريخ، علوم سياسي، توليد و صنعت

  1-1)   سير تطور بنگاه هاي توليدي – صنعتي در دوره معاصر

   2-1)    نقش نخبگان سياسي در توسعه صنعتي 

   3-1)    تأثير سياست در فرآيند صنعت

 4-1)    وظايف اساسي دولت در قبال بخش صنعت

 

محورهاي اقتصاد،مديريت،توليد و صنعت

1)پتانسيل‏هاي علوم انساني و اجتماعي در آسيب‏شناسي سازوكار توليد ملي

1-1) در حل مسائل زيرساختاري توليد و صنعت ايران

2-1) در حل مسائل نهادي توليد و صنعت ايران

3-1) در حل مسائل سياست‏گذاري توليد و صنعت ايران

4-1) در حل مسائل بنگاه‏داري توليد و صنعت ايران

2) ارزيابي انتقادي رابطه علوم انساني و اجتماعي و صنعت در ايران

1-2) ارتباط دوسويه توليد علم دانشگاهي و توليد صنعتي در ايران

2-2) نقد سياست‏گذاري علم در ايران

3-2) نقش دانشگاه در تأمين منابع انساني مورد نياز صنعت و تشويق كارآفريني در ايران

4-2) مشكلات ساختاري و زيرساختاري دانشگاه و نقش آن در توسعه صنعتي ايران

5-2) نقش و ماهيت علومانساني و اجتماعي به عنوان عامل رشد توليد

3) مطالعه تطبيقي و بررسي تجربه كشورها در رابطه علوم انساني  و اجتماعي و صنعت، براي شناخت:

1-3) نحوه تأمين منابع انساني مورد نياز صنعت

2-3) مقايسه فرآيندهاي توسعه صنعتي

3-3) مباني فكري و نظري در ايجاد ساختارهاي پويا و منعطف در توليد

4-3) نقش دولت و نهادهاي پولي و مالي در توسعه صنعتي

محورهاي علوم اجتماعي، فرهنگ، توليد و صنعت

 1-1)چالش‌ها و موانع ارتباط صنعت و دانشگاه تا به امروز 

 2-1)تجارب برون مرزي و مدل‌هاي فراگير ارتباط علوم انساني و صنعت در دنيا 

 3-1)روش ها، موضوعات و مشكلات موجود در مهارت افزاي شته‌هاي علوم انساني براي ارتباط با صنعت

 4-1)خلل‌ها و موانع ارتباط صنعت، دانشگاه و جامعه

 5-1) بررسي ابعاد اجتماعي صنعت (صنايع بزرگ، صنايع كوچك و كسب و كارها، صنعت فرهنگ و ... )  در سه سطح كلان و نظامات اجتماعي، در سطح سازمان و صنايع، در سطح خرد و روابط نيروي  انساني

 

محور هاي روان شناسي، اخلاق، علوم تربيتي، توليد و صنعت 

 روانشناسي و بهره ­وري صنعتي و سازماني

  روانشناسي و بهزيستي شغلي (بالندگي فردي، گروهي و سازماني)

 روانشناسي و توسعه توليد ملي (كيفيت توليد و كميت مصرف)

 كيفيت زندگي و موازنه آن با كار

سازمان­هاي دوستدار خانواده و بالندگي سازماني 

مكان­سنجي روانشناسي مثبت­گرا (تاب­آوري، سرسختي، نشاط، اميد و...) در محيط­هاي صنعتي و سازماني

    چالش­هاي اخلاق، عدالت، تبعيض، و .. از ديد منابع انساني، مديران سازماني و سرمايه­گذاران صنعتي   سازماني 

چالش­هاي فراروي نظام صنعتي نوين در دنياي معاصر و ظرفيت­هاي دانش روانشناسي در پاسخ به    آن 

     چالش­ها و امكانات پيش روي كارآفريني، خلاقيت و نوآوري در صنايع و سازمان‌ها 

 چالش­ها و امكان­هاي فرا روي تعهد، تعلق، تمدن و رضايت شغلي

   چالش­ها و امكان­هاي تربيت شهروند سازماني در ايران در مقايسه با سايركشورهاي توسعه يافته 

   چالش­هاي تربيت و مشاوره شغلي در ايران در مقايسه با سايركشورهاي توسعه يافته 

 

 

نظرات