با توجه به روند رشد جمعيت، تامين امنيت آب براي همه بخش ها كه دسترسي منظم به آب كافي و با كيفيت بالا براي برقراري زندگي پويا و سالم است،يكي از مهمترين چالش هاي پيش روي جوامع بشري است. امنيت كيفي و كمي منابع آب متاثر از عوامل متعددي از جمله راندمان هاي پايين سيستم هاي آبياري،كارايي نامناسب شبكه هاي آبياري و زهكشي مديريت ضعيف مصرف نهاده هاي كشاورزي، سيستم هاي نامطلوب جمع آوري و دفع پساب ها، تغيير اقليم، عدم توجه مناسب به مسايل فرهنگي و اجتماعي، و از همه مهمتر، سياست هاي خرد و كلان مرتبط با مديريت آب در بخش هاي مختلف مي باشد. اين در حالي است كه آسيب پذيري محيط زيست چه در بعد انساني و اجتماعي و چه در بعد طبيعي آن، روز به روز در حال افزايش است.
نظر به رابطه پيچيده منابع طبيعي و كيفيت اكوسيستمها و اهميت كيفيت اكوسيستم ها و بهبود فرصت هاي اقتصادي به عنوان عناصر دوگانه پايداري جهاني، شناخت بهتر اين عوامل امري ضروري در راستاي اتخاذ سياست هاي دوست دار محيط زيست و متضمن توسعه پايدار مي باشد. علاوه براين، به دليل افزايش فشار تغيير اقليم بر منابع آب و با توجه به اين كه افزايش رقابت براي منابع آب در حال تبديل به يك چالش اساسي براي توليد غذا است، اتخاذ تدابير مناسب براي حفاظت كمي و كيفي اين منابع ضروري است. در اين راستا، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري اقدام به برگزاري اولين همايش ملي "راهبردهاي مديريت منابع آب و چالش هاي زيست محيطي" در تاريخ هاي 10 و 11 ارديبهشت ١٣٩٧ نموده است.
محورهاي همايش:
-ارزيابي برنامه هاي توسعه و اقتصاد مقاومتي از نظر منابع آب، كشاورزي و محيط زيست
-نقش فعاليت هاي فرهنگي و اجتماعي در دستيابي به امنيت آب و غذا
-حكمراني و سياست گذاري در بخش هاي آب و محيط زيست
-كاربرد آب مجازي و ردپاي آب در مديريت منابع آب
-آثار زيست محيطي شبكههاي آبياري و زهكشي
-استفاده از روش هاي سبز براي تصفيه پساب ها
-نقش مشاركت مردمي در مديريت منابع آب
-مديريت نهادههاي كشاورزي و توليد پايدار
-تغيير اقليم و پايداري منابع آب و خاك
-پايداري اكوسيستمهاي آبي
-مديريت و كنترل آلايندهها
-مديريت كمي و كيفي آب
-آب و آمايش سرزمين
-آب هاي نامتعارف