اولین کنفرانس ملی انجمن ایرانی پویاشناسی سامانه ها
اولين كنفرانس ملي انجمن ايراني پوياشناسي سامانه‌ها در تاريخ ۲۹ و ۳۰ آذر ۱۳۹۶ در دانشگاه صنعتي شريف برگزار مي شود
در اين كنفرانس مقالات افرادي كه با استفاده از پوياشناسي سامانه‌ها مسئله‌اي را بررسي كرده‌اند(محور كاربردي) و يا پژوهشي در مورد توسعه روش پوياشناسي سامانه‌ها انجام داده‌اند(محور روش شناسي) بعد از داوري ارائه مي‌شود.
اهداف كنفرانس:
تبيين رشد و توسعه دانش تفكر سيستمي و علوم پوياشناسي سامانه‌ها در كشور؛
توسعه نظام‌مند خلاقيت و نوآوري براي گسترش ظرفيت‌هاي كسب، ايجاد، توليد و خلق، تسهيم و بهره‌گيري از ايده‌ها، نظريه‌ها، الگوها، مدل‌ها، ساختارها، فرايندها، سازوكارها، رفتارها و عملكردهاي نوين علوم پوياشناسي سامانه‌ها؛
ارتقاي بنيان‌هاي پايدار براي نشر علوم پوياشناسي سامانه‌ها در كشور؛
تلاش براي گسترش انگيزه‌ها و اشتياق محققان جهت نشر دستاوردهاي پژوهشي؛
تعالي رشته‌هاي علوم دانشگاهي و كاركردهاي آن در بخش‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي با تخصص‌هاي علوم پوياشناسي سامانه‌ها.
محورهاي كنفرانس:
كنفرانس داراي دو محور اصلي زير مي‌باشد:
روش‌شناسي پوياشناسي سامانه‌ها (System Dynamics Methodology)
كاربردهاي پوياشناسي سامانه‌ها (System Dynamics Applications)
محورهاي اصلي فوق داراي زيرمحورهاي مختلفي مي‌باشند كه در زير هر يك از اين زيرمحورها تشريح شده‌اند:
محور كاربردهاي پوياشناسي سامانه‌ها:
كسب‌وكار و تجارت(Business and Trade): كاربردهاي پوياشناسي سامانه‌ها در كسب و كار و سازمان‌ها از جمله سودآوري، بازاريابي، پويايي‌هاي رقابتي، راه اندازي محصول، پويايي‌هاي پروژه، و حسابداري.
اقتصاد و بازرگاني(Economics): درك پويايي اقتصادي از جمله اقتصاد كلان، اقتصاد خرد، تجارت، مقررات بازرگاني، توسعه اقتصادي، سياست اقتصادي، بيمه، و مديريت ريسك.
محيط زيست (Environment): پويايي‌ها و سياست براي محيط زيست از جمله تغييرات آب و هوايي، آلودگي، مقررات زيست محيطي، و اكولوژي.
بهداشت و سلامت (Health): موضوعات مربوط به سلامت و مراقبت‌هاي بهداشتي از جمله سياست‌هاي بهداشتي، تحقيقات در خدمات بهداشتي، بهداشت جمعيت و فيزيولوژي.
رفتار انسان (Human Behavior): پويايي‌هاي رفتار انسان در محيط‌هاي اجتماعي شامل خانوادها، جوامع، سازمان‌ها، فرهنگ و جامعه از جمله روانشناسي فردي و اجتماعي.
اطلاعات و دانش (Information and Knowledge): پويايي‌هاي اطلاعات و دانش از جمله مديريت دانش، سيستم‌هاي اطلاعاتي، تجزيه و تحليل شبكه‌هاي اجتماعي، تحقيق و توسعه، اختراع و نوآوري.
يادگيري و آموزش (Learning and Teaching): شيوه‌اي كه در آن مهارت‌هاي سيستمي آموزش داده مي‌شود از جمله تعليم و تربيت، آزمايش‌هاي يادگيري، توسعه برنامه درسي، طراحي كارگاه آموزشي و فعاليت‌هاي تعاملي طراحي شده به عنوان بخشي از يك تجربه آموزشي است.
عمليات (Operations): كسب و كار و ديگر عمليات‌هاي فرايندي شامل مديريت ظرفيت، كنترل كيفيت، مديريت عمليات، زنجيره تامين، گردش كار، صف بندي و برنامه ريزي نيروي كار.
سياست عمومي (Public Policy): موضوعات مربوط به سياست‌هاي عمومي مانند حكمراني، رفاه اجتماعي، برابري، عدالت؛ علوم سياسي، پويايي‌هاي شهري، زيرساخت ها و حمل و نقل.
منابع (Resources): درك و مديريت منابع از جمله انرژي، برق، سوخت، مواد غذايي، فلزات و ديگر منابع تجديد پذير و تجديد ناپذير.
امنيت (Security): بررسي موضوعات مربوط به امنيت از جمله دفاع، مناقشات، ارتش، شورش و ضد شورش، ناآرامي هاي اجتماعي، مديريت بحران، جرم و جنايت، نظارت پليس و زندان.
استراتژي (Strategy): توسعه، ارتباط و اجراي استراتژي، از جمله تفكر استراتژيك، تعريف هدف، و معيارهاي نتيجه براي سازمان‌هاي دولتي و خصوصي.
محور روش‌شناسي پوياشناسي سامانه‌ها:
روش شناسي (Methodology): مشاركت در روش‌شناسي پوياشناسي سامانه‌ها، مدلسازي و شبيه‌سازي از جمله توسعه مدل، تحليل مدل، اعتبارسنجي، چارچوب‌هاي ارائه تصويري و فنون محاسباتي.
روش‌شناسي تحقيق (Research Methodology): بررسي فلسفي پوياشناسي سامانه‌ها و چگونگي استفاده از روش‌هاي تحقيق مختلف در مدلسازي پوياشناسي سامانه‌ها از جمله پارادايم پوياشناسي سامانه‌ها، روش‌هاي كمّي، روش‌هاي كيفي، تلفيق پوياشناسي سامانه‌ها با روش‌شناسي سيستم‌هاي نرم، نظريه داده بنياد، گروه‌هاي كانوني و دلفي، اقدام پژوهي، مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره، بهينه‌سازي، منطق فازي، تحليل گفتمان، تحليل محتوا، علم تفسير يا هرمونتيك، قوم نگاري، رويكردهاي تجربي، تاريخ شفاهي.
روش‌شناسي مدلسازي (Model Building Methodology ): بررسي و ايجاد روش‌هاي مختلف مدلسازي از جمله روش مدلسازي اسنادي (Document Model Building “DMB”)، مدلسازي فردي (Individual Model Building “IMB”)، مدلسازي گروهي (Group Model Building “GMB”)، مدلسازي اجتماعي (Community Model Building “CoMB”) و مدلسازي جمعي (Crowd Model Building “CMB”).
روش‌هاي شبيه‌سازي تركيبي (Mixed Simulation Methods): بررسي تركيب روش پوياشناسي سامانه‌ها با ساير روش هاي شبيه‌سازي از جمله شبيه‌سازي گسسته، شبيه‌سازي عاملي، شبيه‌سازي مونت كارلو.
توسعه نرم افزار (Software Development): طراحي و ايجاد نرم افزار شبيه‌سازي پوياشناسي سامانه‌ها، بهبود نرم افزارهاي موجود و افزايش قابليت‌هاي آن‌ها از جمله فارسي‌سازي، شبيه‌سازي تركيبي.
مشاركت ذي‌نفعان (Stakeholder Engagement): مشاركت و تأثيرگذاري بر ذي‌نفعان از طريق فعاليت‌هاي مشاركتي مانند مدلسازي گروهي، تسهيل، مدلسازي تسهيل‌شده، بازي‌ها و شبيه‌سازهاي پرواز مديريت با تأكيد بر ارزيابي تاثير اين مشاركت.