محورهاي اصلي وعناوين فرعي كنفرانس آموزش مهندسي در 1404:
1- سياستگذاري و عوامل محيطي
1-1- پيش بيني وضعيت جامعه در 1404
1-2- مباني نظري سياستگذاري علم و فناوري در مهندسي
1-3- نقش ساختارهاي سازماني محيط هاي آموزشي در آموزش مهندسي
1-4- اخلاق مهندسي و اخلاق سازماني
1-5- آموزش مهندسي با نگاه به محيط زيست
1-6- نقش انجمن هاي علمي در توسعه آموزش مهندسي
2 – گذشته، حال و آينده
2-1- تاريخ علوم مهندسي
2-2- بررسي وضعيت فعلي آموزش مهندسي
2-3- آينده آموزش مهندسي در جهان
2-4- آينده آموزش مهندسي در ايران و راه هاي رسيدن به وضعيت مطلوب آن
2-5- اولويت هاي آموزش مهندسي در 1404
2-6- توسعه كمي و كيفي آموزش مهندسي در كشور
2-7- آينده آموزش مهندسي از طريق مجازي، در ايران و جهان
2-8- آينده دانشكده ها و دانشگاههاي مهندسي در ايران
3- ارتباط آموزش مهندسي با صنعت و اقتصاد
3-1- اهميت آموزشهاي ضمن كار در توسعه صنايع و خدمات مهندسي در ايران
3-2- آموزش مهندسي و اشتغال در ايران
3-3- ارتباط صنعت با آموزش مهندسي
3-4- ارزيابي كارايي مهندسان در صنعت
3-5- جايگاه آموزش مهندسي در الگوي توسعه اقتصادي كشور
3-6- تعيين نيازهاي كمي و كيفي اقتصاد ايران به نيروهاي مهندس كارآمد
4- پژوهش ، فناوري و نوآوري
4-1- آموزش مهندسي پژوهش محور
4-2- كاربرد فناوري هاي نوين در آموزش مهندسي
4-3- نقش تكنولوژي آموزشي در ارتقاي آموزش مهندسي
4-4- كاربرد فناوري اطلاعات و دانش در آموزش مهندسي
4-5- خلاقيت و نوآوري در آموزش مهندسي
4-6- برنامه هاي آموزشي بين رشته اي
4-7- تكنيك هاي تبديل ايده به محصول
4-8- روزآمدسازي دانش استادان
5- همكاري هاي بين المللي
5-1- جايگاه كشورهاي منطقه در آموزش مهندسي
5-2- مقايسه تطبيقي آموزش مهندسي در ايران و جهان
5-3- آموزش مهندسي با توجه به مزيت هاي ملي، منطقه اي و جهاني
5-4- جلب همكاري هاي ملي، منطقه اي و جهاني در آموزش مهندسي
6- ارزيابي، برنامه ريزي و توسعه آموزش مهندسي
6-1- نيازسنجي در آموزش مهندسي
6-2- استاندارد سازي، سنجش، ارزيابي و تضمين كيفيت در آموزش مهندسي
6-3- مكانيزم هاي ارزيابي دروني و بروني در گروههاي آموزشي
6-4- ساختارسازي براي ارتقاي كيفيت آموزش مهندسي
6-5- بازدهي آموزش مهندسي در ايران
6-6- آسيب شناسي و چالشهاي آموزش مهندسي
6-7- توسعه فرايندهاي تدريس و يادگيري در آموزش مهندسي
6-8- جايگاه آموزش هاي راهبردي و ميان رشته اي د رآموزش مهندسي